Page 138 - Gastronomi Dergisi

GA STR O N O Mİ

röportaj

Casa Mamma Kurucuları

“Biz ‘müşteri’ değil

misafir ağırlıyoruz”

İstanbul’un kalabalığında küçük ama içten bir durak: Casa Mamma. İdil ve Deniz Gür kardeşlerin kurduğu bu
sıcak mekân, bir restorandan çok daha fazlası; aile sofralarından gelen bir kültürün, paylaşma arzusunun ve
gerçek yemek anlayışının dışavurumu. Moda ve pazarlama gibi farklı alanlardan gelen iki kardeşin yolu, çocukluk
sofralarındaki hayalleriyle yeniden kesişmiş. Ortaya ise hem şef dokunuşuyla hazırlanmış lezzetli tabaklar hem de
her detayıyla düşünülmüş bir deneyim çıkmış. Casa Mamma, otantik tariflerin ve gönülden yapılan işlerin geleceği
şekillendireceğine inananların buluşma noktası.

Öncelikle sizi tanıyalım.
İdil Gür: Ben dijital pazarlama dünyasından
mutfağa uzanan bir yolculuktan geliyorum.
Yıllarca büyük markalarla çalıştıktan sonra,
günün sonunda insanı en çok besleyenin
paylaşılan bir sofra, samimi bir tabak ve iyi bir
hikaye olduğunu fark ettim. Casa Mamma,
çocukluk sofralarımızda başlayan bu hissin
bir devamı aslında. İyi yemeğin hissettirdikleri
benim için hep tariflerden daha kıymetli oldu.

Deniz Gür: Moda tasarımcısıyım ama
yaratıcılığın, estetiğin ve hayata bakışın
sadece kıyafetlerde değil, sofralarda da bir
karşılığı olduğuna inanıyorum. Casa Mamma
bizim için bir markadan çok daha fazlası;
yaşama biçimimizin, değerlerimizin ve aileden
gelen geleneklerimizin bir dışavurumu. İyi
yemek sadece ne yediğinle değil, kimle,
nerede ve nasıl yediğinle tamamlanır. Biz de
tam bu duyguyla yola çıktık.

Yollarınız Casa Mamma için nasıl
kesişti?
İ.G.: Aslında çocukluktan beri aynı
sofradaydık. Farklı şehirlerde, farklı
kariyerlerde yollarımız ilerledi ama bir sofranın
etrafında hayal kurmaya başladığımız an Casa
Mamma’nın tohumu atılmıştı. Yıllar sonra
İstanbul’da, tam da hayal ettiğimiz gibi bir
yerde buluştuk.

“Otantik tarifler,
samimi mutfaklar,
gönülden yapılmış
işler bence geleceği
şekillendirecek. Dünya

artık sadece fine dining
değil, ‘gerçek’ olanı
Deniz Gür İdil Gür
arıyor.”
138